1902'de İstanbul'da doğdu, 28 Temmuz 1981'de aynı şehirde öldü. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi'ne bağlı Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü'nü bitirdi. Çeşitli okullarda edebiyat öğretmenliği etti. Musıkiye küçük yaşta keman çalarak başladı. Tanburî Cemil Bey'in öğrencilerinden Kadı Fuat Efendi'nin teşvikiyle kemençeye yöneldi. Bu sazı kendi kendine öğrendi. Tanburî Cemil'in plaklarını dinleyerek tekniğini geliştirdi. Kısa zamanda tanınmış bir kemençeci oldu. Darülelhân'da ve Ankara Devlet Konservatuvarı'nda da hocalık etti. Kuruluşundan itibaren İstanbul ve Ankara radyolarında kemençe çaldı, radyoların çeşitli kademelerinde yıllarca yönetici olarak görev aldı. Ankara Radyosu'nda Klasik Türk Müziği Korosu'nu yönetti. Birçok makale ve inceleme yayımladı. Kam, Tanburî Cemil'den sonraki kemençeciler arasında ön sırada anılan üstad bir kemençe icracısıdır. Tekniğe çok önem veren bir icracıydı. Sazını gelişmiş, olgun bir teknikle çalmıştır. Kemençe ile çalınması zor olan, hattâ o zamana kadar kemençe ile çalınamayan kimi saz eserleri üzerinde çalışmış, o eserleri çalmayı başarmıştır. Çeşitli gözlemcilere göre, kemençe üzerindeki pozisyon arayışları yıllarca sürmüş, tekniği belli bir noktada donup kalmamıştır. Kam, Tanburî Cemil'in hayranı olduğu halde, kemençede onu taklit etmemiş, sazını tamamıyla kendine has bir teknikle çalmıştır. Ruşen Kam'ın çoğu Vecihe Daryal ile olmak üzere Mesut Cemil ve Cevdet Kozanoğlu ile birlikte ikili, üçlü, dörtlü takımlar halinde radyolarda çaldığı saz eserleri Türk saz musıkisinin çok güzel icra örnekleridir.